Integracja w szkole
12:00:00
Wolfgang Bachman:W integrację należy najpierw wierzyć, ale rzeczą konieczną jest trzeźwe i zróżnicowane podejście do niej, by rozgraniczyć realia i iluzje
.
Można wyróżnić typy integracji:
- socjalną - kontakty społeczne między uczniami niepełnosprawnymi, a pełnosprawnymi polegające na możliwości wspólnego uczestnictwa i kreowania przez osoby pełnosprawne i niepełnosprawne maksymalnej ilości obszarów życia, na tworzeniu warunków do jak najpełniejszej realizacji różnorodnych form pracy i kształcenia, aby osoby niepełnosprawne miały możliwości wybrać te, które im najbardziej odpowiadają.
Problemem osób niepełnosprawnych jest brak praktycznych rozwiązań ułatwiających im uczestnictwo w życiu zbiorowym.
- poznawczą (intelektualna) jest to zadanie dla nauczyciela takiego kształtowania nauczania, by zgodnie z danymi możliwościami wydajnościowymi, przy jednocześnie możliwie daleko idącym uwzględnieniu biopsychosocjalnych utrudnień funkcjonalnych, optymalnie wspierany był nie tylko tzw. uczeń przeciętny, lecz obok niepełnosprawnego uczeń wybitnie uzdolniony.Przekracza to znacznie możliwości każdego nauczyciela, choć jest to prawo i dziecka i jego rodziców. W celu zbliżenia się do takich standardów istnieje konieczność współpracy znacznie większej liczby nauczycieli i dodatkowego personelu, wspólne działanie wszystkich uczących w klasie, dokształcanie się nauczycieli, wzajemna wymiana doświadczeń i wsparcie ich w tym przez specjalistów, administrację szkolną i oświatową.
- programową - dla obu populacji przygotowana jest ta sama struktura programu nauczania oraz cele długoterminowe;
- psychologiczną - wszyscy uczniowie uczą się razem w ramach tego samego programu i w jednej klasie.
- psychiczną - wewnętrzną- osiągnięcie lub przywrócenie harmonii pomiędzy zmysłowymi i intelektualnymi władzami poznania i pragnienia, między poznaniem umysłowym i intelektualnym, między pragnieniem i wolą, między wolą a zachowaniem;
- społeczną - zewnętrzną - to włączenie się osoby w swoje środowisko poprzez aktywną rolę w społeczności, jak również otwarcie się na nią osób tworzących daną społeczność - wyraża się to umiejętnością nawiązywania i podtrzymywania bliskości w relacjach międzyludzkich (w rodzinie i szerszej społeczności oraz twórczym uczestnictwem w życiu);
- usług społecznych ze względu na cele i interesy konkretnej osoby - wybór i powiązanie ze sobą już istniejących usług tak, by osoba mogła efektywnie wybierać i korzystać z dostępnej oferty wsparcia wprowadzającego w życie osoby harmonię i ład płynący z uporządkowania.