Szkoły branżowe I stopnia

Branżowa szkoła I stopnia

Jeżeli chcesz się dostać do branżowej szkoły I stopnia musisz:
• ukończyć szkołę podstawową,
• złożyć świadectwo ukończenia szkoły podstawowej,
• złożyć zaświadczenie o szczegółowych wynikach egzaminu ósmoklasisty,
• złożyć zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia praktycznej nauki zawodu.
W przypadku większej liczby kandydatów niż miejsc w szkole w trakcie rekrutacji brane są pod uwagę:
• wyniki egzaminu ósmoklasisty,
• oceny na świadectwie ukończenia szkoły podstawowej z: języka polskiego i matematyki oraz z dwóch obowiązkowych zajęć edukacyjnych ustalonych przez dyrektora szkoły jako brane pod uwagę w trakcie rekrutacji,
• świadectwo ukończenia szkoły z wyróżnieniem,
• szczególne osiągnięcia wymienione na świadectwie, np. uzyskane wysokie miejsca w konkursach wiedzy, artystycznych i sportowych, aktywność społeczna, np. wolontariat.

Rekrutacja odbywa się drogą internetową.

W trakcie 3-letniej nauki będziesz się uczyć:
• przedmiotów ogólnokształcących na poziomie podstawowym,
• przedmiotów zawodowych,
• praktyczna nauka zawodu odbywa się u pracodawcy lub w warsztatach szkolnych.

Uzyskasz wykształcenie zasadnicze branżowe i otrzymasz świadectwo ukończenia branżowej szkoły I stopnia.

Po zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie, który składa się:
– z części pisemnej,
– części praktycznej,
otrzymasz świadectwo potwierdzające kwalifikację w (danym) zawodzie.
Jeśli uzyskałeś wykształcenie branżowe i świadectwo potwierdzające kwalifikację wyodrębnioną w danym zawodzie, otrzymujesz dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe.

Zasadnicza szkoła zawodowa realizuje program nauczania w zakresie kształcenia ogólnego oraz profesjonalnej edukacji na poziomie czeladniczym. Umożliwia uzyskanie dyplomu poświadczającego kwalifikacje zawodowe w ściśle określonym, wybranym przez ucznia obszarze, zgodnym z profilem danej placówki, przygotowuje do szkoły brańżowej II stopnia.

Kwalifikacje tego rodzaju są niezbędne m.in. rzemieślnikom i robotnikom przemysłowym, operatorom maszyn i urządzeń, rolnikom, ogrodnikom, leśnikom, rybakom oraz niektórym pracownikom wykonującym usługi osobiste, np. fryzjerom czy konduktorom

Zawody robotników przemysłowych i rzemieślników: górnik eksploatacji podziemnej, górnik eksploatacji złóż, kamieniarz, murarz, zdun, betoniarz zbrojarz, cieśla, monter nawierzchni kolejowej, monter budownictwa wodnego, monter konstrukcji betonowych, renowator zabytków architektury, dekarz, posadzkarz, monter izolacji budowlanych, monter instalacji i urządzeń sanitarnych, monter instalacji gazowych, monter sieci komunalnych, monter systemów rurociągowych, technolog robót wykończenioych w budownictwie, malarz-tapeciarz, lakiernik, kominiarz, modelarz odlewniczy, blacharz, blacharz samochodowy, monter kadłubów okrętowych, kowal, ślusarz, ustawiacz-operator obrabiarek skrawających do metali, mechanik pojazdów samochodowych, mechanik monter maszyn i urządzeń, mechanik operator pojazdów i maszyn rolniczych, monter instalator urządzeń technicznych w budownictwie wiejskim, elektryk, elektromechanik, elektromechanik pojazdów samochodowych, monter elektronik, monter sieci i urządzeń telekomunikacyjnych, monter mechatronik, mechanik precyzyjny, mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych, optyk mechanik, zegarmistrz, monter instrumentów muzycznych, złotnik jubiler, introligator, rzeźnik wędliniarz, piekarz, stolarz, koszykarz-plecionkarz, rękodzielnik wyrobów włókienniczych, krawiec, kuśnierz, tapicer, garbarz skór, kaletnik, obuwnik

Zawody operatorów maszyn i urządzeń: górnik eksploatacji otworowej, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń odlewniczych, operator urządzeń przemysłu szklarskiego, operator urządzeń przemysłu ceramicznego, operator urządzeń przemysłu chemicznego, drukarz, operator maszyn w przemyśle włókienniczym, operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego, operator maszyn leśnych, mechanik maszyn i urządzeń drogowych

Zawody rolników, ogrodników leśników i rybaków: pszczelarz, ogrodnik, rybak śródlądowy

Zawody pracowników usług osobistych: kucharz, kucharz małej gastronomii, kelner, opiekunka dziecięca, fryzjer

Warunkiem otrzymania dyplomu kwalifikowanego pracownika na poziomie czeladniczym jest przystąpienie do egzaminu przed Okręgową Komisją Egzaminacyjną. W przypadku rezygnacji z tej możliwości lub otrzymania na tym egzaminie oceny niedostatecznej, absolwent szkoły zawodowej uzyskuje jedynie świadectwo jej ukończenia.

Po szkole branżowej I stopnia

Ukończenie szkoły branżowej I stopnia upoważnia do kontynuowania nauki w liceum ogólnokształcącym dla dorosłych lub w dwuletniej szkole branżowej II stopnia. W szkole tej kształcenie prowadzone jest dla absolwentów branżowej szkoły I stopnia w zawodach, w których wyodrębniono kwalifikację wspólną dla zawodu nauczanego w branżowej szkole I i II stopnia.

Do branżowej szkoły II stopnia przyjmuje się kandydatów, którzy ukończyli branżową szkołę I stopnia w okresie 5 lat szkolnych poprzedzających rok szkolny, na który ubiegają się o przyjęcie do publicznej branżowej szkoły II stopnia, którzy:
• posiadają świadectwo ukończenia branżowej szkoły I stopnia;
• posiadają zaświadczenie o zawodzie nauczanym w branżowej szkole I stopnia, którego zakres odpowiada pierwszej kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie nauczanym w branżowej szkole II stopnia, do której ubiegają się o przyjęcie; posiadają odpowiednie zaświadczenie lekarskie.

Na lata szkolne 2020/2021–2022/2023 na semestr pierwszy klasy I publicznej branżowej szkoły II stopnia przyjmuje się również kandydatów będących absolwentami dotychczasowej zasadniczej szkoły zawodowej, którzy rozpoczęli kształcenie w tej szkole począwszy od roku szkolnego 2012/2013.
Kształcenie w branżowej szkole II stopnia może być prowadzone w formie dziennej, stacjonarnej lub zaocznej.
Liczbę godzin z zakresu kształcenia ogólnego dla poszczególnych form kształcenia określa ramowy plan nauczania. W branżowej szkole II stopnia obowiązkowe zajęcia edukacyjne z zakresu kształcenia w zawodzie są prowadzone w ramach kwalifikacyjnego kursu zawodowego.
Ukończenie branżowej szkoły II stopnia umożliwia uzyskanie dyplomu zawodowego w zawodzie nauczanym na poziomie technika, po zdaniu egzaminu zawodowego w danym zawodzie, oraz uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, a następnie kontynuację nauki na studiach. Umożliwiają one absolwentom szkół zawodowych dopełnienie wykształcenia ogólnego do poziomu średniego i w efekcie uzyskanie świadectwa dojrzałości.
Stanowi ono podstawowy, niezbędny warunek ubiegania się o przyjęcie do szkół wyższych. W przypadku rezygnacji z możliwości zdawania egzaminu maturalnego lub uzyskania na nim ocen niezadowalających, absolwenci liceów oraz szkół branżowych II stopnia uzyskują świadectwa ich ukończenia. Upoważniają one do kontynuowania nauki w szkołach policealnych, ale nie do podjęcia studiów wyższych.
Można również ukończyć kwalifikacyjne kursy zawodowe

Technikum 5-letnie

Wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych przedmioty: geografia, biologia, chemia, fizyka są realizowane w wymiarze po 4 godziny w pięcioletnim okresie nauczania (łącznie 16 godzin w pięcioletnim okresie nauczania). Dyrektor technikum ustala liczbę godzin w klasach, w których będzie realizowany dany przedmiot, z zachowaniem tygodniowego wymiaru godzin określonego dla poszczególnych klas. Przedmioty: geografia, biologia, chemia, fizyka mogą być realizowane w klasie I, II, III lub IV, wprowadzono obowiązek realizacji w klasie I jednego spośród przedmiotów: filozofia, plastyka i muzyka.
Wymiar obowiązkowych zajęć kształcenia zawodowego teoretycznego i praktycznego w pięcioletnim okresie kształcenia wynosi 51 godzin. Wymiar godzin przeznaczonych na kształcenie praktyczne nie może być niższy niż 50% godzin przewidzianych na kształcenie zawodowe.
Dyrektor technikum, po zasięgnięciu opinii rady technikum, a jeśli rada technikum nie została powołana – po zasięgnięciu opinii, uwzględniając zawód, w którym kształci technikum, zainteresowania uczniów oraz możliwości organizacyjne, kadrowe i finansowe technikum, ustala przedmioty realizowane w zakresie rozszerzonym, spośród których uczeń wybiera 2 przedmioty.
Przedmioty realizowane w zakresie rozszerzonym: geografia, biologia, chemia i fizyka włączono do grupy przedmiotów realizowanych w zakresie rozszerzonym w wymiarze 6 godzin tygodniowo (język obcy nowożytny, historia, matematyka oraz informatyka), zwiększono wymiar godzin przeznaczonych na realizację w zakresie rozszerzonym przedmiotu wiedza o społeczeństwie do 8 godzin tygodniowo.
Przedmioty realizowane w zakresie rozszerzonym mogą być realizowane w klasach I-V; wyjątek: historia muzyki, historia sztuki, język łaciński, kultura antyczna, filozofia (od kl. I, II lub III), przedmioty ujęte w podstawie programowej kształcenia ogólnego w zakresie rozszerzonym mogą być realizowane w oddziale, grupie oddziałowej i grupie międzyoddziałowej, a za zgodą organu prowadzącego - także w grupie międzyszkolnej
Praktyki zawodowe są realizowane w wymiarze określonym w podstawie programowej kształcenia w zawodach, w klasie lub klasach ustalonych przez dyrektora technikum. Dyrektor technikum może rozłożyć w czasie przebieg praktyk, w pięcioletnim technikum w przypadku praktyk zawodowych realizowanych dłużej niż 4 tygodnie odstąpiono od obowiązku przeliczania przez dyrektora dalszych tygodni ich trwania na godziny i organizowania ich w ramach godzin przeznaczonych na kształcenie zawodowe.
Praktyki zawodowe i zajęcia praktyczne uczniów mogą być organizowane w czasie całego roku szkolnego, w tym również w okresie ferii letnich. W przypadku organizowania praktyk zawodowych lub zajęć praktycznych odbywanych u pracodawców na zasadach dualnego systemu kształcenia w okresie ferii letnich odpowiedniemu skróceniu ulega czas trwania zajęć dydaktyczno-wychowawczych dla uczniów odbywających te praktyki lub zajęcia.
W technikum, które organizuje zajęcia praktyczne odbywane u pracodawców na zasadach dualnego systemu kształcenia, łączny wymiar praktycznej nauki zawodu jest równy sumie liczby godzin tych zajęć określonej w programie nauczania dla danego zawodu i liczby godzin praktyk zawodowych określonej w podstawie programowej kształcenia w danym zawodzie.

Liceum ogólnokształcące

Licea ogólnokształcące realizują zadanie ogólnego kształcenia młodzieży. Wypełniają programy i plany nauczania, obejmujące siedemnaście odrębnych przedmiotów wykładowych. W ramach każdego z nich wymogi stawiane uczniom odpowiadają standardom edukacyjnym kształcenia na poziomie średnim. W odrębnych liceach problematyka wykładana w ramach poszczególnych przedmiotów może zostać poszerzona i pogłębiona o zagadnienia odpowiadające profilowi danej placówki.
Lista przedmiotów wykładanych w liceach ogólnokształcących religia lub etyka (do wyboru na wniosek rodziców lub prawnych opiekunów, a w przypadku uczniów pełnoletnich zależnie od ich własnego rozstrzygnięcia), biologia, chemia, fizyka i astronomia, geografia, historia, dwa języki obce nowożytne, język polski, matematyka, łacina i kultura antyczna, podstawy przedsiębiorczości, przysposobienie obronne, technologia informacyjna, wiedza o kulturze, wiedza o społeczeństwie, wychowanie fizyczne
Licea ogólnokształcące, lub też niektóre prowadzone w ich ramach klasy, różnią się profilami kształcenia. Tym samym umożliwiają młodzieży przejawiającej zainteresowania i zdolności kierunkowe pogłębione opanowanie odpowiadających im, wybranych dziedzin wiedzy, np. dyscyplin humanistycznych czy przyrodniczych, bądź matematycznych lub fizycznych. Część szkół ogólnokształcących organizuje ponadto tzw. klasy dwujęzyczne. Niektóre przedmioty są prowadzone w ich ramach w wybranym języku obcym, co z kolei umożliwia młodzieży kończącej te klasy przystępowanie do matur dwujęzycznych.

Po maturze

Siedem polskich uczelni znalazło się wśród 500 najbardziej widocznych w sieci szkół wyższych w rankingu Webometrics. Z polskich uczelni najwyżej uplasował się Uniwersytet Warszawski, który zajął 234. miejsce. W rankingu uwzględniono ponad 21 tys. instytucji związanych ze szkolnictwem wyższym z całego świata, w tym aż 450 jednostek z samej Polski.
Badacze wyróżnili Uniwersytet Jagielloński (311. miejsce), Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (393.), Politechnikę Wrocławską (412.), Uniwersytet Wrocławski (431.), Politechnikę Warszawską (435.) i krakowską Akademię Górniczo-Hutniczą (448.).
Pierwsze miejsca w rankingu zajęły uniwersytety amerykańskie. Najlepszy okazał się Uniwersytet Harvarda. Zaraz po nim uplasował się Uniwersytet Stanforda, a trzecie miejsce zajął Massachusetts Institute of Technology. W samej Unii Europejskiej najlepsze okazały się uniwersytety: Cambridge (14. miejsce na świecie) i Oxford (16. miejsce). Uniwersytet Warszawski zajął 234. miejsce, w ciągu roku awansując aż o 113 oczek. Prześcignął tym samym Uniwersytet Jagielloński (w tym roku 311. miejsce), który przez rok spadł o 18 oczek. Z polskich uczelni w pierwszej 500. najlepszych uczelni świata znalazły się jeszcze Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (393. miejsce), Politechnika Wrocławska (412. miejsce), Uniwersytet Wrocławski (431. miejsce), Politechnika Warszawska (435. miejsce) oraz Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie (488 miejsce). Oprócz tych siedmiu uczelni, w pierwszym tysiącu uczelni, znalazło się jeszcze 13 innych polskich szkół wyższych.