Barwinek pospolity jest płożącą się zimozieloną krzewinką z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Rośnie dziko w lasach Europy. Występuje także w Polsce, osiąga 10–20 cm wysokości, w kwietniu-maju rozwijają się delikatne liliowoniebieskie kwiaty. Zimozielone liście barwinka są błyszczące, podłużne, eliptyczne lub jajowate. Barwinek pospolity wymaga gleby darniowej lub torfowej, próchniczej, nieco wilgotnej oraz cienistego lub półcienistego stanowiska. Rozmnaża się go przez podział roślin lub przez sadzonki pozyskane z pędów wierzchołkowych. Tworzy zwarte ciemnozielone kobierce. Jego zwisające pędy efektownie wyglądają w kompozycjach pojemnikowych.

Czyściec wełnisty, bylina o dekoracyjnym ulistnieniem. Osiąga wysokość około 30-40 cm. Szybko się rozrasta, tworząc efektowny, aksamitny dywan. Posiada sztywne, płożące się pędy, na których osadzone są duże, jajowate, zimozielone liście, pokryte srebrzysto-białym kutnerem. Od czerwca do lipca pojawiają się drobne, fioletowo-purpurowe kwiaty, zebrane w kłosy. Jest rośliną łatwą w uprawie i odporną na niekorzystne warunki.Nie wymaga nawożenia ani silnego podlewania. Jest byliną w pełni mrozoodporną. Nadaje się do zadarniania miejsc, do obsadzania zielonych dachów, na obwódkach ścieżek, rabatach, w ogrodach skalnych, w pojemnikach, do ze względu na kolor i fakturę liści.

Dalia ogrodowa (Dahlia × cultorum) jest byliną z rodziny astrowatych, pochodzi Meksyku i z Gwatemali,jako roślina lecznicza i pastewna. Początkowo na jadalne bulwy korzeniowe, jako alternatywa dla bulw ziemniaka. Jednak z powodu swojego specyficznego, ostrego smaku nie przyjęły się na stałe do spożycia. Jest wieloletnią rośliną z mięsistymi, bulwiasto zgrubiałymi korzeniami. Wysokość waha się od 30 do 250 cm,łodygi wyprostowane, rozgałęzione i wydrążone. Bylina cechuje się kwiatami pojedynczymi, półpełnymi i pełnymi, nawet o średnicy 30 cm. Kwiatostany mogą mieć kolor od białego do prawie czarny, a swoim wyglądem przypominać złocień, aster, lilię wodną czy piwonię.

Dzwonki ogrodowe roślina dwuletnia. Występują naturalnie w krajach śródziemnomorskich. Mają wąskie i wyprostowane łodygi. Kwiaty zebrane są w grona – mają kolor biały, różowy, niebieski. Dochodzą zwykle do 80-90 centymetrów. Roślina wykorzystana jest przede wszystkim na rabaty do ogrodów, jako kwiat cięty, ponieważ utrzymuje świeżość nawet do 8 dni. Kwitną od czerwca do sierpnia. Dz. karpacki - bylina okrywowa, na klasyczne skalniaki, na skarpy, kwiat mix (VII-IX),  stanowisko słoneczne lub lekki cień, gleba przepuszczalna, mrozoodporność całkowita,

Bergenia sercowata Winterglut Bergenia cordifolia to bylina z rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae). Jest zimozielona i ozdobna przez cały rok, ma duże, ciemne, skórzaste, błyszczące liście, które jesienią przebarwiają się na czerwono. W czasie kwitnienia osiąga wysokość około 50cm, kwiaty zebranymi w silne, grube kwiatostany. Kwitnie w końcu kwietnia i na początku maja. Toleruje stanowiska słoneczne, półcieniste, aż do cienistych. Polecana do sadzenia na rabatach, jako roślina pierwszego planu. Można stosować w ogrodach skalnych i nasadzeniach nadwodnych.

Floks zwany płomykiem jest byliną, należącą do wielosiłowatych (Polemoniaceae). Pochodzi z Ameryki Północnej. Jest dość wysoki (80-150 cm) i posiada zwarty pokrój. Roślina wytwarza wiechowate kwiatostany o kwiatach barwy białej, różowej, czerwonej i niebieskiej. Kwitnie od lipca aż do października. Kwiaty wydzielają przyjemny, słodkawy zapach. Floks najlepiej rośnie na piaszczysto-próchniczych, lekko wilgotnych glebach, na stanowisku słonecznym i półcienistym. Sadzić w pobliżu tarasu i drzwi wejściowych. Floksy wykorzystuje się na kwiat cięty – ścięte nie tracą swojego intensywnego zapachu, na rabaty bylinowe i ściągają motyle.

Naturalne formy fuksji pochodzą głównie z Karaibów, Ameryki Środkowej i Południowej i Nowej Zelandii, są roślinami wieloletnimi Największą ozdobą fuksji są „tańczące" kwiaty. Jest co najmniej sto gatunków fuksji. Mają postać pnączy, krzewów, a nawet małych drzew.Fuksje nadają się na balkony, tarasy, rabaty. Można tworzyć z nich formy pienne lub sadzić zwisające odmiany w podwieszanych pojemnikach. Nawet we wrześniu wciąż są obsypane kwiatami i wytwarzają nowe pąki. Trzeba pamiętać o ich regularnym podlewaniu. Nie można jednak rośliny przelewać.

Funkia (Hosta) bylina z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Pochodzi ze wschodnich terenów Azji – Japonii i Chin, gdzie gatunkiem dla nich typowym jest funkia japońska (Hosta Japonica).Funkie mogą osiągać wzrost od 30 do nawet 100 cm. Cechuje je również bardzo duża wytrzymałość. Są odporne na mrozy. Kwiaty rozwijają się w lipcu, część dopiero wczesną jesienią, mają kształt dzwonków i barwę fioletową lub białą, czasem pachną. Główną cechą ozdobną funkii są okazałe liście. Wyjątkowo dobrze prezentują się w grupie. Funkie o jednolitej zielonej barwie liści preferują cień, natomiast te o żółtym wybarwieniu bądź białych brzegach, znoszą też stanowiska słoneczne.

Dianthus kwiat Zeusa goździk, kwiat przez starożytnych Greków składany w ofierze bogom, występuje w Europie Środkowej i Południowej. Rośliny dorastają do 30 cm wysokości, zdobiąc rabatki szarozielonymi kobiercami z kwitnącymi, pachnącymi kwiatami. Goździki to rośliny mrozoodporne, otwarte i nasłonecznione rabaty. Preferuje zasadową i przepuszczalną glebę. Jest odporny na susze. Zastosowanie w ogrodach naturalistycznych, do obsadzania murków, w ogrodach skalnych, zielonych dachach, zasuszone kwiaty w potpourri można przygotować z nich ocet kwiatowy,płatki goździków nadają się do kandyzowania, w pojemnikach oraz na kwiat cięty.

Kosaciec, irys, wieloletnia roślina zielna kłączowa lub bulwiasto cebulowa, ta pochodzi z strefy umiarkowanej półkuli północnej, wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego. Do rozmnażania i odmładzania roślin wykorzystujemy kłącza, drugiej połowie sierpnia wykopujemy i dzielimy na mniejsze kawałki, przecinając w miejscu przewężenia na co najmniej 5 cm kawałki z 2-3 pąkami oraz rozetą liści. Przed sadzeniem kłączy należy ściąć liście na wysokości 10-15 cm, zbyt długie korzenie skrócić, wykopać dołek, usypać na środku kopczyk ziemi, układamy kłącze tak aby rozeta liściowa była skierowana do góry, a korzenie równomiernie na kopczyku. Przykryć cienką warstwą ziemi i podlać. 

Hortensja ogrodowa pochodzi z Japonii. Większość jej kwiatów jest sterylna i nie tworzy nasion, ale za to formuje niezwykle okazałe, barwne, kuliste kwiatostany. Jest jedną z najwytrzymalszych roślin – podlana po przesuszeniu łatwo odzyskuje wigor. Kwitnie na zeszłorocznych pędach, dlatego wykonuje się tylko niezbędne cięcia. Hortensje rosnące w ogrodzie przycinamy wiosną przed ruszeniem wegetacji. Hortensję rozmnaża się przez sadzonki wierzchołkowe – wierzchołki pędów długości 10–15 cm ukorzenia się w mieszance gruboziarnistego piasku z torfem, zapewniając odpowiednią wilgotność i temperaturę 13–16 st. C. W ogrodzie hortensje są długowieczne.

Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) pochodzi z Ameryki Północnej. W Europie sławę zyskała kiedy wykazano wpływ na ludzki system odpornościowy. Jeżówka to bylina osiągająca do 100 cm wysokości i charakteryzująca się pojedynczym kwiatem wielopłatkowym, podobnym do stokrotki, występującym najczęściej w odcieniu fioletu i różu, ale także bieli, żółci, a rzadziej również pomarańczy i czerwieni. Jeżówka purpurowa nie należy do roślin wymagających – starczy jej praktycznie minimum ogrodowe, łącznie z nieurodzajną, kamienistą ziemią. Należy przygotować jej kawałek żyznej, przepuszczalnej i wilgotnej ziemi o odczynie neutralnym lub lekko zasadowym

Bylina zimująca w gruncie Wysokość: Od 30 do 120 cm. Kwiaty trzykrotki wirginijskiej otwierają się wczesnym rankiem a zamykają wczesnym popołudniem w słoneczne dni. Dłużej pozostają otwarte w pochmurne dni lub gdy roślina pozostaje w cieniu. Odmiany ogrodowe mogą mieć kwiaty o barwie bialej, niebieskiej, czerwonej lub fioletowej.Kwitnie od czerwca do września. Całkowicie mrozoodporna. Rozmnażanie przez siew lub podział roślin wiosną lub wczesną jesienią. Półcień. Im więcej wody znajduje się w glebie tym większe znosi nasłonecznienie. Na rabaty bylinowe, do grup, do obsadzania zbiorników wodnych oraz miejsc cienistych i wilgotnych. Trzykrotka wirginijska nie występuje w stanie dzikim bo powstała w wyniku skrzyżowania kilku gatunków trzykrotek pochodzących z Ameryki Północnej.

Nawłoć (Solidago virgaurea) to roślina zielona wywodząca się z rodziny astrowatych. Pochodzi z Eurazjij. Nawłoć rozwija się w wielu miejscach i często bywa traktowana jako chwast. Porasta lasy, łąki, polany i wrzosowiska, może pojawić się nawet w przydomowych ogrodach. W okresie kwitnienia jest dodawana do bukietów, ale jej zaletą są szerokie właściwości lecznicze. Solidago virgaurea ma dobroczynny wpływ na organizm, wykazuje działanie: przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, ściągające, przeciw zakrzepowe, delikatnie uspokajające. uszczelnia naczynia krwionośne i obniża ciśnienie krwi.

Pierwiosnek, pierwiosnka, prymulka (Primula L.) Dzięki setkom odmian, można tworzyć kompozycje, dekorując okna, balkony, a nawet ogrody. Uprawa i pielęgnacja nie sprawia wiele kłopotów. Okres kwitnienia tej rośliny przypada na miesiące wiosenne – marzec i kwiecień. Czasami dłużej, aż do lata. Mają bardzo szerokie zastosowanie: w pojemnikach oraz donicach, w ogrodach skalnych, a także na skalniakach, na rabatki kwiatowe, obwódki. Wyciągi z korzenia pierwiosnka lekarskiego wchodzą w skład preparatów ułatwiających odkrztuszanie, wyciągi z kwiatów pierwiosnka lekarskiego o działaniu wykrztuśnym i moczopędnym.

Starzec popielny Senecio cineraria starzec srebrzysty, mrozy. Roślina zawdzięcza swoją nazwę miękkim srebrzystym liściom, które wyglądają jak oszronione. Ozdobą mrozów są pierzaste, silne powcinane liście pokryte srebrzystym, miękkim kutnerem. Roślina osiąga zwykle 40cm do 80cm, tworząc zwarte i gęste kępy. Roślina potrzebuje dużo słońca i mało wody, wtedy pokrywa sie gęstym srebrzystym kutnerem, który nadaje jej tak szczególnego wyglądu. Mrozy na dobre zadomowiły się w miejskich i wiejskich rabatach

Stokrotka pospolita - należy do rodziny astrowatych i przez rozłogi. Pospolicie występuje na łąkach, przy drogach, na pastwiskach. Kwitnie od wczesnej wiosny do lata i powtarza kwitnienie jesienią. Kwiaty białe, różowe lub czerwone, jadalna cała roślina, jako dodatek do napojów, sałatek, w smaku jest lekko miętowa. Lubi lekko wilgotną, żyzną glebę, stanowisko słoneczne lub półcień. Surowcem zielarskim jest kwiat, zawierający substancje gorzkie, garbniki, kwasy organiczne, śluz, saponiny, olejki eteryczne, soli mineralnych. Zewnętrznie w postaci kąpieli i okładów jako środek przeciwzapalny, przy źle gojących się ranach, krwawych wybroczynach, owrzodzeniu i wykwitach skórnych.

Zawilec, inaczej anemon, to znany gatunek z rodziny jaskrowatych. Słowo „anemone” oznacza po grecku „wiatr”. Rośliny intensywnie kwitną pozostawione w jednym miejscu przez wiele lat. Kwiaty są uniwersalne – mogą być uprawiane zarówno w słońcu, półcieniu, jak i w cieniu. Zawilce kłączowe, rozmnaża się przez podział kłączy jesienią lub zaraz po kwitnieniu. Zaś u zawilców bulwiastych, bulwy wykopuje się z gleby i dzieli na kawałki w taki sposób, aby każdy kawałek miał przynajmniej jeden pąk wierzchołkowy. Kwiaty są cenionym materiałem bukieciarskim, wypada dobrze w pierwszoplanowych nasadzeniach rabatowych, nadaje się do uprawy w skalniaku i doniczkach.

Konwalia majowa Convallaria majalis jest byliną z rodziny liliowatych Liliaceae. Pochodzi ze strefy umiarkowanej Europy (dziko rośnie także w Polsce) i z Azji Środkowej. tworzy liczne, cienkie kłącza, na nich powstają pąki, z których w pierwszym roku wyrasta jeden bądź dwa liście, drugim roku 2 lub 3 liście. Wiosną trzeciego roku oprócz liści wyrasta kwiatostan.Konwalie uprawiane w gruncie kwitną w maju, stanowi składnik lekarstw przeciwpadaczkowych i nasercowych, ale nieodpowiednio użyta jest bardzo niebiezpieczna zarówno kwiaty, owoce jak i liście oraz kłącza prowadzą do zaburzeń układu pokarmowego, a nawet do śmierci

Fiołek wonny to popularna bylina z rodziny fiołkowatych Violaceae. Występuje w stanie dzikim w Europie.Fiołek wonny osiąga zaledwie 5–10 cm wysokości. Tworzy podziemne kłącza. Stosuje się na rabatach, nadaje się do ogródków skalnych, a także jako kwiat cięty do miniaturowych bukiecików. Ze względu na to, że silnie się rozrasta i ma płożący pokrój, doskonale nadaje się jako roślina okrywowa. Jest rośliną półzimozieloną – część liści pozostaje do wiosny. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Lubi stanowisko cieniste lub półcieniste. Podłoże, najlepiej gleba próchniczna, powinno być przeciętnie wilgotne.Olejek eteryczny jest używany w kosmetyce, m.in. w perfumach.

Bluszcz hedera (Hedera helix) zalicza się do rodziny araliowatych. Spotykamy go nie tylko w domu oraz w ogrodach, ale również dziko rosnącego na terenie praktycznie całej Polski. Porasta zarówno parki, lasy, jak i również różnego rodzaju nieużytki zielone. Można go spotkać również na terenie pozostałych krajów Europejskich oraz należących do Azji Mniejszej. Zimozielony bluszcz ceniony jest przede wszystkim w branży kosmetycznej, a także uznawany jest za roślinę leczniczą, dostępne są gotowe preparaty o działaniu przeciwzapalnym i przeciwkaszlowym. Pnącze osiąga do 30 metrów długości, a także do 70 cm rozpiętości.

Tulipany pochodzą z Azji. Kwiaty te nieodparcie kojarzą się z Holandią: to właśnie tam uprawia się najwięcej tulipanów. Kwiatów tulipanów są bardzo zróżnicowane. Listków okwiatu jest 6, mogą mieć od kilku do kilkunastu cm. Kwiaty mogą być pełne lub pojedyncze, o kształcie kielichowatym, kubkowatym lub miseczkowatym, o płatkach gładkich lub postrzępionych. Tulipany mogą kwitnąć na biało, żółto, pomarańczowo, czerwono różowo i fioletowo w różnych odcieniach (nie ma odmian kwitnących na niebiesko). Kwiaty mogą być jednobarwne, dwubarwne albo wielobarwne, z rysunkiem, smugami, barwnymi końcówkami płatków. Dekoracyjne są także pręciki otaczające słupek.

Piwonia W piwonii znajdują się: garbniki, flawonoidy, kwasy fenolowe, glikozydy, peregninina, garbniki, cukry, olejki eteryczne, skrobia i alkaloidy, minerały: chrom, magnez, potas, sód i żelazo, łagodzi schorzenia błony śluzowej i skóry, przynosi ulgę w leczeniu hemoroidów, pomaga w bólach związanych z artretyzmem i reumatyzmem, poprawia perystaltykę jelit, leczy niestrawność, wykorzystywana jest w leczeniu migreny, padaczki, nerwicy i nerwobóli. Kwiaty działają gmoczopędnie, rozkurczowo, przeciwalergicznie, uspokajająco i poprawiają krążenie krwi. Korzeń przeciwbólowo, przeciwzapalnie, poprawia trawienie, rozkurczowo, uspokajająco, poprawia kondycję skóry.

Rdestówka Auberta występuje w zachodniej części Chin i w Tybecie i z prawdziwym rdestem roślina ma niewiele wspólnego. Rdest Auberta to pnącze, bardzo szybko się rozwija. Pędy mogą w ciągu roku powiększyć się do 8 m długości, mają bardzo liczne liście – ciemnozielone, błyszczące, mają lekko sercowaty kształt. Jednak ich najpiękniejszą częścią są kwiaty, zawsze są w kolorze białym i lekko pachną. Rdest Auberta kwitnie od lipca do później jesieni, niemal do pojawienia się przymrozków. Rdest Auberta nadaje się do tworzenia zielonych ścian, jako roślina osłonowa, odizoluje posesję od ulicznego kurzu oraz hałasu. Rdestówka Auberta jest mało wymagających i prostych w uprawie.